Żylaki są chorobą przewlekłą, która jest oparta na genetycznie określonej i dziedzicznie osłabieniu ściany żylnej, często - dużych i niskich żył podskórnych kończyn dolnych i sieci żylnej otworu odbytu.
Morfologicznie i funkcjonalnie słaba ściana prowadzi do wzrostu średnicy żyły z powodu rozbieżności między aparatem zastawowym i zakończeniem naczynia krwią. W rezultacie zjawiska stagnalne powstają w tkankach znajdujących się poniżej dotkniętego obszaru żyły.
Jakie są przyczyny żylaków?
Osłabione ściany żyły u osób starszych mogą stracić swoją elastyczność. To osłabienie ścian żylnych może prowadzić do ich ekspansji.
- Awaria zaworu. Kiedy żyły ludzkie są rozciągane, zawory w żyłach są uszkodzone. Jeśli ściany żył są osłabione i rozciągnięte, zawory są rozdzielone i nie mogą dłużej zatrzymać krwi, która płynie w górę, w wyniku czego można stagnację w żyłach.
- Uszkodzenie żył. Uszkodzenie może wystąpić z powodu uszkodzenia, zakrzepów krwi lub stanu zapalnego. Jeśli występują problemy w głębokich żyłach, osoba, z reguły, rani i puchnie nogi. Spuchnięte żyły na powierzchni mogą być oznaką uszkodzenia głębokich żył. Żylaki na powierzchni nóg nie są związane z niebezpiecznymi zakrzepami krwi, które mogą podróżować w sercu lub w płucach i powodować niedrożność (zatorowość). Z reguły każdy skrzep, który powstaje w pobliżu powierzchni ciała, będzie mały. Może to być stan zapalny, ale skrzep poważnie nie zagraża zdrowia ludzkiego.
Wiele czynników przyczynia się do rozwoju żylaków. Należą do nich:
- Genetyczne predyspozycje do rozwoju żylaków;
- czynniki hormonalne;
- Nadwaga;
- ciąża;
- Problemy sercowo -naczyniowe - takie jak tworzenie zakrzepów krwi (zakrzepica);
- uszkodzenie lub zapalenie żył;
- Przewlekłe zaparcia mogą przyczynić się do rozwoju ekspansji żylaków żył odbytniczych (hemoroidów).
Ważna rola odgrywają również czynniki życia, a ludzie, którzy przez długi czas mają pracę „na nogach", stojącej, bardziej zagrożone rozwojem żylaków. Są to na przykład pielęgniarki, stewardessy i nauczyciele.
Statystyka
Częstość występowania żylaków jest niezwykle szeroka.
Według różnych autorów w jednym lub innym stopniu jego cechy mają do 89 % kobiet i do 66 % mężczyzn z mieszkańców krajów rozwiniętych. Duże badanie przeprowadzone w 1999 r. W Edynburgu wykazało obecność żylaków kończyn dolnych u 40 % kobiet i 32 % mężczyzn.
Badanie epidemiologiczne przeprowadzone w 2004 r. W Moskwie wykazało, że 67 % kobiet i 50 % mężczyzn ma przewlekłe choroby żył kończyn dolnych. Badanie przeprowadzone w 2008 r. W innym regionie Federacji Rosyjskiej - na półwyspie Kamchatka wykazał podobną sytuację: przewlekłe choroby żył kończyn dolnych częściej stwierdzono u kobiet (67, 5 %) niż u mężczyzn (41, 3 %). Coraz częściej doniesienia o identyfikacji tej patologii u uczniów.
Objawy i zdjęcia
Wraz z rozwojem żylaków na nogach wiodącym objawem jest ekspansja żył podskórnych, dzięki czemu choroba otrzymała swoją nazwę. Żylaki z reguły pojawiają się w młodym wieku u kobiet - podczas ciąży lub po ciąży. W początkowych stadiach choroby pojawiają się kilka i bardzo niespecyficzne objawy. Pacjenci są zaniepokojeni poczuciem nasilenia i zwiększonym zmęczeniem nóg, pękania, pieczenia, a czasem nocnym skurczami w mięśniach łydek.
Jednym z częstych objawów, które pojawiają się na samym początku choroby, są przejściowe obrzęk i ból wzdłuż żył (często jeszcze nie rozszerzono). W żywiołach żywiołowych występuje niewielki obrzęk tkanek miękkich, zwykle w obszarze stóp, kostek i dolnych nóg. Cały ten kompleks objawów jest tak różny w zależności od pacjenta, że prawie jedyna udana nazwa powinna zostać rozpoznana jako „zespół ciężkich nóg" (nie należy mylić z „zespołem niespokojnych nóg"). Obecność tego zespołu niekoniecznie predysponuje do kolejnych żylaków. Jednak większość pacjentów z żylakami na początku choroby odnotowała dowolny z wymienionych objawów. Wszystkie te objawy są zwykle bardziej wyraźne, po pracy, po pracy lub z przedłużającym się pozycją, szczególnie w upałach.
Choroba rozwija się powoli - przez lata, a czasem dziesięcioleci. Następnie wymienione subiektywne objawy są regularnie łączone przez wieczór, a obrzęk znikający rano. Najpierw obrzęk obserwuje się w obszarze kostek i tylnej części stopy, a następnie rozkładane na dolną nogę. Kiedy pojawi się taki obrzęk, powinniśmy porozmawiać o rozwiniętej przewlekłej porażce żylnej. Skóra skóry nabiera niebieskawego odcienia. Jeśli pacjenci na tym etapie nie otrzymają niezbędnego leczenia, w pewnej części przebarwienia skóry nóg i lipodermatosklerozy. W bardziej zaawansowanych przypadkach występują wrzody troficzne.
Komplikacje
Bardzo często ostre zakrzepie żył powierzchniowych objawia się jako powikłanie choroby żylaków. Czasami, z powodu uszkodzenia, występuje węzeł żylaków i krwawienie. Z nadmiarem krwi z węzła, który pęka, możliwa jest bardzo znaczna utrata krwi.
- Ponadto, ze względu na zwiększone ciśnienie w układzie żył, przepływ krwi tętniczej jest spowolniony. Z tego powodu może rozwinąć się niedotlenienie, a następnie głód tlenu. Ze względu na rozwój takiego stanu tkanka tkankowa może umrzeć, co jest niebezpiecznym procesem dla organizmu. Ze względu na wyraźną stagnację krwi w żyłach gromadzą się toksyny w tkankach.
- Powikłania tej dolegliwości blokują również zakrzep naczynia krwionośne, naruszenie odżywiania tkaniny nóg, pojawienie się pigmentacji i ciemnie skóry. Stopniowo staje się gęstszą warstwą podskórnego tłuszczu, zapalenia skóry, występującym wrzodami żylnymi. W bardzo rzadkich przypadkach istnieje zwyrodnienie takich wrzodów w formacje złośliwe.
Jeśli choroba będzie kontynuowana przez długi okres, wówczas osoba może następnie rozwinąć przewlekły niedobór żylny.
Diagnostyka
Metody diagnozowania i określania stadium choroby:
- Flebotomia, w której mierzone jest ciśnienie w żyłach.
- Skanowanie żył, zgodnie z wynikami, w których można ustalić w jakim stanie zawory żylne i ściany.
- Flebografia. Ta procedura polega na utrzymaniu kontrastowego medium wewnętrznego, a następnie wynajem.
- Ultradźwiękowa przepływometria lub doppler-Metryczne, które pozwala wykryć prędkość przepływu krwi i obłożenie żył.
- We wczesnych stadiach diagnostyki Pertes, Sheinis, Trojanov i inni, które wskazują na rozwój żylaków, są przepisywane.
- FLEBOSCINTIGRAFY - Badanie węzłów chłonnych i żył za pomocą radionuklidów.
- Photo-Playismography-Examination przy użyciu fotodiodów.
- W żyłach wprowadza się do żył, a następnie skanowane.
- Termografia jest badaniem z wykorzystaniem promieniowania IR.
- Phlebografia komputerowa.
Wszystkie rodzaje badań nigdy nie są przepisywane jednocześnie. Zazwyczaj żylaki są dość łatwe do zdiagnozowania już jednej lub dwóch metod, które lekarz określa zgodnie ze stanem pacjenta.
Leczenie narkotyków
Venotonics udaje się chronić ściany żył, stymulować odpływ żylny i nieznacznie poprawić mikrokrążenie. Środki te można zmniejszyć przez nasilenie bólu i obrzęku, z zastrzeżeniem przyjęcia. Kursy są pokazywane dwa razy w roku, a czas trwania co najmniej 2 miesiące.
Specjalne żele i maści mogą pomóc w usuwaniu bólu, nasilenia nóg spowodowanych przez żylaki. Jest mało prawdopodobne, aby pozbyć się żylaków, biorąc pod uwagę lokalny efekt i słabą penetrację przez skórę, ale złagodzą objawy choroby i złagodzą ten stan.
Leczenie żylaków w domu jest nie tylko możliwe, ale także konieczne. We wczesnych stadiach rozwoju tej choroby procedury terapeutyczne pomogą wzmocnić ściany naczyń krwionośnych i zapobiec dalszego rozwoju.
Bielizna kompresyjna
Również obowiązkowym elementem leczenia żylaków jest noszenie specjalnego pościel kompresyjnego. Taki pościel należy wybrać indywidualnie w zależności od stopnia żylaków. Doktor-Photo oparty na diagnozie powinien zalecić stopień kompresji przy wyborze bielizny.
Stopień kompresji różni się od stadium choroby i ma inny efekt. Oświetlenie o niskim stopniu jest zwykle stosowane do predyspozycji do żylaków i do celów zapobiegawczych. Zaleca się wysoki stopień kompresji z ciężkimi żyłami i ma działanie terapeutyczne. Jest w stanie usunąć obciążenie z dotkniętych obszarów naczyń krwionośnych, redystrybuując ciśnienie i stymulując krążenie krwi, zapobiega stagnacji żylnej.
Bielica musi być noszona na bieżąco, szczególnie ze zwiększonym wysiłkiem fizycznym, długoterminowymi wydatkami na nogi lub, odwrotnie, z siedzącym trybem życia. Jest produkowany w postaci rajstop, pończoch, golfa. Model jest wybierany, biorąc pod uwagę charakter lokalizacji żylaków. Linia dla kobiet w ciąży jako leczenia i środka zapobiegawczego jest osobno prezentowana.
Ćwiczenia
Przed zajęciem należy się położyć przez kilka minut, trzymając nogi w podwyższonej pozycji, aby przygotować ciało do ćwiczeń. Tempo i szybkość ćwiczeń są indywidualne, zgodnie z możliwościami fizycznymi. Podczas prowadzenia wychowania fizycznego najważniejsze jest regularność.
W pozycji leżącej:
- Rower. Tylne i dolne plecy są szczelnie wciśnięte na podłogę, pedałujemy.
- Nożyczki pionowe. Ręka wzdłuż ciała przecinaj nogi jak nożyczki.
- Pracujemy z stopami. W pozycji leżącej wykonujemy krążkowe ruchy w stawach kostki.
W pozycji stojącej, a także siedzącej na komputerze, możesz wykonać następujące ćwiczenia. Powtarzamy każde ćwiczenie 20 razy
- Rise (skarpetki - razem). Skarpetki są równoległe, naciśnięte do siebie. Wspinamy się do skarpet, zamrażamy w tej pozycji przez kilka sekund, zatopiaj się na podłodze.
- Rise (skarpetki - od siebie). Obcasy razem, skarpetki. Wspinamy się na skarpetki, a następnie opadamy na podłogę.
- Wzrost (obcasy - od siebie). Skarpetki razem, obcasy od siebie. Ruchy są przeprowadzane jak w poprzednich ćwiczeniach.
Kilka razy dziennie zaleca się użycie prysznica kontrastowego. Masuj nogi naprzemiennie zimnym i ciepłym strumieniem wody przez około 5 minut.
Leczenie ludowe w leczeniu żylaków
Ważne jest, aby zrozumieć, że ich zastosowanie w większości ma na celu usunięcie objawów powikłań, w szczególności zakrzepowych, a nie leczenie choroby podstawowej. Zastosowanie tych metod w domu nie powinno zastępować terapii leczniczej na początkowych stadiach rozwoju żylaków, a ponadto leczenie chirurgiczne ze szczegółowym obrazem klinicznym.
- Nalezja kasztana konia. Użyj owoców obranych z zielonych skór. Wcześniej posiekane, wylewane z wódką z prędkością 10 g. (dwie łyżeczki) kasztan na 100 ml. wódka. Jest infukowany przez dwa tygodnie w ciemnym miejscu i jest używany przez około miesiąc 3 razy dziennie, 30 spadków.
- Zaleca się również przeprowadzanie kąpieli terapeutycznych dla nóg z wywarów ziół. Takie kąpiele nie powinny być ciepłe. Dobry efekt daje się rano kąpieli łopiowej, liści brzozy, pokrzywy. Aby przygotować taki napar, powinieneś wziąć łyżeczkę zmiażdżonych ziół i wlać jeden litr wrzącej wody. Infuzja powinna odstąpić przez kilka godzin. Wanna trwa około 290 minut. Aby zwiększyć ton naczyń krwionośnych, skuteczne jest zastosowanie tej samej kąpieli z infuzji siatki pokrzywy, rumianku, balsamu cytrynowego i oregano.
- Hirudoterapia - leczenie stosowania pijawek medycznych do żył chorych. Jest używany tylko do zakrzepowych. Metoda jest niebezpieczna dla ryzyka połączenia infekcji wtórnych i rozwoju krwawienia z węzłów. Wielką alternatywą może być zastosowanie medycznego odpowiednika - maści heparyny na początkowych etapach choroby. W celu zapobiegania zakrzepicy można go stosować w późnych stadiach, unikając wchodzenia do wrzodów troficznych.
Jak zapobiec rozwojowi żylaków?
Zapobieganie żylakom jest następujące:
- Optymalna aktywność fizyczna w każdym możliwym przypadku, bez ekstremalnego zmęczenia.
- Za pomocą pościel kompresyjnej.
- Aby zachować napięcie żylne, użycie prysznica kontrastowego jest przydatne podlegające higienie nóg.
- Noszenie kompresyjnej pościel.
- Zapobieganie zaparciom poprzez normalizację diety o wysokiej zawartości produktów bogatych w błonnik roślinny.
- Rzadziej używaj butów o wysokim poziomie. Obcasy nie powinny przekraczać 5 cm.
- Odzież powinna być wolna i nie ograniczać ruchów.
- W przypadku długich podróży do samolotów lub autobusów konieczne jest „ugniatanie" nóg - okresowe wstanie, wytwarzanie krążkowych ruchów śladami. W tych samych sytuacjach należy unikać picia alkoholu i picia wody pitnej. Przydatne jest noszenie dzianin kompresyjnych na drodze.
- Zaleca się nadanie nogom podniesionej pozycji poprzez układanie wałka lub podnoszenie krawędzi łóżka podczas snu.
- Przydatne jest natychmiastowe wstawanie z łóżka po spaniu, ale wykonanie kilku ćwiczeń nóg: ruchy okrągłe dla stóp, naśladowanie ruchów rowerowych.
- Z przedłużającymi się obciążeniami statycznymi z pozycją pionową lub siedzącą, zaleca się wykonywanie prostego ćwiczenia co półtorej godziny: w pozycji stojącej przeniesienie obciążenia z obcasów na skarpetki, wznosząc się 15-20 razy. W ten sposób wystrzelona jest szczególna „pompa mięśniowa", intensywnie odrzucając stagnację krew w kierunku serca. W tych samych sytuacjach warto zająć pozycję poziomą kilka razy dziennie. Jeśli jest to niemożliwe, przynajmniej przez 15-20 minut, rzucając nogami w pozycji siedzącej na sąsiednim krześle. Oprócz tego usiądź kilka razy.
Regularne wdrażanie tych miar znacznie zmniejszy ryzyko występowania i postępu choroby.